Poëzie De regenboog van mensenkinderen
De regenboog van mensenkinderen
Geïnspireerd door Desmond Tutu en alle voorvechters van mensenrechten door de tijden heen. En op de Afrikaanse filosofie Ubuntu die zegt: ‘ik ben omdat wij zijn.’
Hier ontmoeten wij
Ik ben omdat wij zijn
Bij het gat in de muur
die ons scheidt
Ik ben omdat wij zijn
Bij het gat in de muur
die ons scheidt
Ik plavei weg
van demoraliserende redeneringen
en kinderkopjes in teer gedompeld
De straten liggen vol
Laarzen marcheren de aarde rood gebloed
Ik grijp een steen
Soms moet eerst iets kapot
-in die muur-
welf ik dan een poort van ontmoeting
van demoraliserende redeneringen
en kinderkopjes in teer gedompeld
De straten liggen vol
Laarzen marcheren de aarde rood gebloed
Ik grijp een steen
Soms moet eerst iets kapot
-in die muur-
welf ik dan een poort van ontmoeting
In de scharnieren het uurwerk
Zij tikt op onze schouders
De rassenhaat ontmanteld
en sterven bommen en granaten
Rood waait het stof op van de grond
en tijd, zij verjaard niet
wonden evenmin
Zij tikt op onze schouders
De rassenhaat ontmanteld
en sterven bommen en granaten
Rood waait het stof op van de grond
en tijd, zij verjaard niet
wonden evenmin
Geduldig loopt zij trede voor trede
In lengte en breedte graad
De zon trekt een regenboog
met de kleuren van onze huid
Vandaag wil zij dat wij 180 worden
misschien krom door onze jeugd, maar
gebogen zijn we niet
Ik draai me om
wij zijn
geen muur meer
die ons scheidt
In lengte en breedte graad
De zon trekt een regenboog
met de kleuren van onze huid
Vandaag wil zij dat wij 180 worden
misschien krom door onze jeugd, maar
gebogen zijn we niet
Ik draai me om
wij zijn
geen muur meer
die ons scheidt