Poëzie Lessen van de wilg
Photo by Jan Antonin Kolar on Unsplash
Van Stof tot Karmozijn
Lessen van de wilg
dag 37
Als boegbeeld van omgeploegde akkers
tussen geknotte wilgen aan de rand
staat zij daar,
eens getroffen door een bliksemschicht
spleet zij open onder brute kracht
tussen geknotte wilgen aan de rand
staat zij daar,
eens getroffen door een bliksemschicht
spleet zij open onder brute kracht
Diep tot in haar kern geraakt
staat zij nu haar borst geheven
Haar kruin naar de hemel gericht
zij is niet ineengedoken
of voorgoed doormidden gebroken
staat zij nu haar borst geheven
Haar kruin naar de hemel gericht
zij is niet ineengedoken
of voorgoed doormidden gebroken
Geen spoor van geweld treft
eenmaal opengebarsten naar binnen
Van zichzelf in ’t keurslijf dwingen
of vormen van voorheen
eenmaal opengebarsten naar binnen
Van zichzelf in ’t keurslijf dwingen
of vormen van voorheen
Zij laat het licht en het leven raken
precies daar waar zij is gespleten
En in heel haar kwetsbare zijn
is zij nu leven
anders dan zij ooit had kunnen wezen
precies daar waar zij is gespleten
En in heel haar kwetsbare zijn
is zij nu leven
anders dan zij ooit had kunnen wezen