Poëzie Bore-out
Bore-out
Indolent leunde haar lijf
Diep in de afgrond
Van waar zij lag
En dacht dat al haar gegevenheid
Gefundeerd leek te liggen
Aristoteles stond tussen
Stapels boeken op de plank
te roepen; ze kon hem niet betamen
Diep in de afgrond
Van waar zij lag
En dacht dat al haar gegevenheid
Gefundeerd leek te liggen
Aristoteles stond tussen
Stapels boeken op de plank
te roepen; ze kon hem niet betamen
Traag verstreek de tijd
Net als haar ogen
Die leeg de kamer vulden
Met drie vierde
Niet die vierkante meters, wel de maat
Net als haar ogen
Die leeg de kamer vulden
Met drie vierde
Niet die vierkante meters, wel de maat
Vanaf de piano
Waar Chopin haar opwachtte
met de hamer te slaan
De nacht tot nocturne
Waar Chopin haar opwachtte
met de hamer te slaan
De nacht tot nocturne
Niettemin de schuld
Die als een gebutste pollepel
haar opklopte
niet genoeg om op te staan
Die als een gebutste pollepel
haar opklopte
niet genoeg om op te staan
Moe pulkte ze aan haar kin
Maar dan van verveling
de vaste verkering
Ging niet zo makkelijk uit
Als het vuur van haar hart
Maar dan van verveling
de vaste verkering
Ging niet zo makkelijk uit
Als het vuur van haar hart